Η ομάδα “Νεφελώματα” του 6ου Δημοτικού Σχολείου Ρεθύμνου βρήκε τον θησαυρό των Alter Ego που οργάνωσαν το 6ο Παιδικό Κυνήγι Θησαυρού.
Παρά την καταρρακτώδη Βροχή περίπου τριακόσια παιδιά που συμμετείχαν σε 43 ομάδες έδωσαν το παρόν στο 1ο Δημοτικό Σχολείο της πόλης όπου ήταν και το επίκεντρο του παιχνιδιού.
Ούτε ή βροχή, ούτε το κρύο στάθηκαν εμπόδιο στη θέληση για παιχνίδι και οι μικροί μαθητές ξεχυθήκαν στους δρόμους της παλιάς πόλης ψάχνοντας για τα σημεία που θα τους οδηγούσαν στον πολυπόθητο θησαυρό τους.
Ήταν ένα πολύ καλά οργανωμένο κυνήγι με ευρηματικούς γρίφους και ενδιαφέρουσα ιστορία που έδωσε την ευκαιρία στους μικρούς κυνηγούς να γνωρίσουν μερικά ιστορικά σημεία της πόλης και στο τέλος να δώσουν το μήνυμα της ειρήνης σ’ όλο τον κόσμο. ΣΕΛΗΝΟΣΚΟΡΠΙΣΜΑΤΑ Όλες οι ομάδες είχαν παραλάβει όταν δήλωσαν συμμετοχή το παραμυθάκι των Alter Ego “Σελήνοσκορπίσματα….Φεγγαρομαζώματα». Ήταν ένα ωραίο παραμύθι το οποίο εξιστορούσε πως ή Σελήνη αρρώστησε όταν διαπίστωσε ότι ή Γή κινδυνεύει από τον πόλεμο, από τον άνθρωπο, το περιβάλλον και τόσες άλλες ασχήμιες….
Η Σελήνη λοιπόν αρρώστησε και σκορπίστηκε σε πολλά κομμάτια που έπεσαν στην πόλη του Ρεθύμνου. Ο Ουρανός έστειλε στη Γη τον Δόκτωρ Χειμέριο, τον ξακουστό για τις ιατρικές του ικανότητες λ και τα γιατροσόφια του, να σώσει τη Σελήνη.
Το παραμυθάκι ως προς το πρώτο σκέλος του τελείωνε ως εξής: «Μια και δυο λοιπόν ο Ουρανός ξεκίνησε να πάει στο σπίτι του Δόκτωρ Χειμέριου. Πριν προλάβει να χτυπήσει την πόρτα του είχε κιόλας ανοίξει, σαν να τον περίμενε. “Σεβαστέ μου Ουρανέ, ξέρω για ποιο λόγο ήρθες. Ηρέμησε και γύρνα πίσω στο συννεφένιο σου σπιτάκι και μέχρι αύριο σου υπόσχομαι ότι όλα θα λειτουργούν σε πλήρη αρμονία όπως πριν”. Βλέπετε ο Δόκτωρ Χειμέριος την ώρα που η Σελήνη σκορπούσε, καθόταν ως συνήθως στην κουνιστή του πολυθρόνα καπνίζοντας την πίπα του και είδε ότι ακριβώς είχε συμβεί. Είδε που ακριβώς είχε πέσει το κάθε της κομμάτι. Πέντε χρόνια περίμενε να έρθει αυτή η στιγμή. Πέντε χρόνια παρακολουθούσε μέσα από το εργαστήριο του για μία και μόνο μέρα το χρόνο, τα παιδιά μιας μικρής πόλης να βοηθούν κάποιον να βρει κάτι. Πέρυσι τα θαύμασε όταν ελευθέρωσαν τα όνειρα τους που τα είχε φυλακίσει ο ακατανόμαστος Μαυροφτέρουγος και πρόπερσι όταν βοήθησαν τον Αστερίξ και τον Οβελίξ να βρουν τον Πανοραμίξ. Εκείνη η μικρή πόλη που ονομάζεται Ρέθυμνο, στην οποία ζουν αυτά τα παιδιά, τώρα φιλοξενεί τα Σελήνη, γιατί εκεί έπεσαν τα κομμάτια της. Μια πανέμορφη, μικρή πόλη μ’ ένα αγέρωχο κάστρο πανέμορφα σοκάκια , ατέλειωτες ακρογιαλιές και το ομορφότερο ηλιοβασίλεμα. Χρόνια τώρα ο φίλος μας ο Χειμέριος ευχόταν να χαθεί κάτι σημαντικό για να βάλει αυτά τα έξυπνα παιδιά να το βρουν. Συνήθως όμως το μόνο που έχανε ήταν οι παντόφλες του, ο σκούφος του και τα γυαλιά του. Φέτος λοιπόν ήρθε η στιγμή που περίμενε τόσα χρόνια. Αποφάσισε όμως να δυσκολέψει τα παιδιά στέλνοντας σημάδια εκεί ακριβώς που έπεσαν τα κομμάτια της Σελήνης, σίγουρος πως θα τα ερμήνευαν σωστά, θα τα μάζευαν και θα τα έστελναν πίσω με τους αγγελιοφόρους που χρόνια τώρα χρησιμοποιούσαν Γη και Ουρανός για να ανταλλάσσουν μηνύματα. Επειδή όμως ήταν πολύ γέρος για να κατέβει στη Γη, αποφάσισε να εξουσιοδοτήσει εκείνη τη θεόμουρλη ομάδα των Alter Ego, που είχαν μυαλά πάνω από τα ΚΟΚΚΙΝΑ ΚΑΠΕΛΑ τους και που πέρυσι τέτοιο καιρό ζητωκραύγαζαν πως ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΚΙΑ, να οδηγήσουν τα παιδιά στο σωστό δρόμο για την ανακάλυψη της σκορπισμένης Σελήνης…» …Φεγγαρομαζώματα! Στις δέκα το πρωί οι ομάδες άκουσαν από το γνωστό τραγουδάκι που τους έλεγε «Ήταν ένας γάιδαρος με μεγάλα αυτιά ,το παχνί δεν τ’ άρεσε κι ήθελε αρχοντιά! Ήθελε η μούρη του να φορέσει σέλα, σέλα, σέλα, σέλα!” Τα παιδιά έπρεπε να πάνε στα πεταλάδικα όπου έβρισκαν τη λέξη “ΑΥΓεΡΙΝΟΣ”. Ακολούθως έπαιρναν τον δεύτερο γρίφο που τους έλεγε «’Αυτό το κομμάτι της Σελήνης έκανε ανώμαλη προσγείωση. Παραλίγο να σπάσει το πόδι της η καημενούλα. «Αχ και να ήταν εδώ ο Δρ. Χειμέριος αμέσως θα τη γιάτρευε» σκέφτηκε και ασημένια δάκρυα κύλισαν από τα μάτια της. Τώρα πως θα ανέβαινε στον ΤΡΟΥΛΟ για να ατενίσει την πόλη, ΚΟΥΤΣΑΙΝΟΝΤΑΣ; Ε! δεν πειράζει, μιαν άλλη φορά μονολόγησε και έκανε ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΤΗΣ που τα πράγματα δεν ήταν χειρότερα!» Ο γρίφος τους οδηγούσε στον Ι.Ν. Κυρίας των Αγγέλων όπου υπάρχει ο “Κουτσοτρουλίτης”. Η λέξη που έβρισκαν ήταν “ΗΛιΟΣ”. Το παιχνίδι συνεχιζόταν με τον 3ο γρίφο που έλεγε στα παιδιά ότι «Κάποτε ο Πεφταστέρης ο καλύτερος φίλος της Σελήνης της είχε χαρίσει ένα καραβάκι που το είχε φτιάξει από φύλλο τριανταφυλλιάς. Είχε μια μικρούλα χρυσή άγκυρα καρφιτσωμένη στο πλευρό του και της το είχε χαρίσει για να το ταξιδεύει στα όνειρά της. Μόνο που η άγκυρα δεν έπιανε παρά μόνο σε κοράλλια. Τώρα η Σελήνη δεν το είχε αποχωριστεί ,μόνο που δεν ήξερε που να βρει κοράλλια για να ρίξει την άγκυρα χωρίς να βραχεί. Φοβήθηκε για μια στιγμή πως τα παιδιά δεν θα καταλάβουν και θα την άφηναν για μέρες να αιωρείται στον αέρα. Σιγά που θα την άφηναν…. χαμογέλασε και μια χούφτα ασημόσκονης σκόρπισε στον αέρα.
Υ.Γ. Η Σελήνη ήξερε πως για όλα τα μαγικά πράγματα εδώ στα γη πρέπει με «κάτι» να πληρώσεις για να τα δεις”. Τα παιδιά πήγαιναν έτσι στο Μουσείο Ενάλιας Ζωής όπου έβρισκαν έναν ζητιάνο στον οποίο πλήρωναν τρία ευρώ και συνέχιζαν το ταξίδι του.
Τα χρήματα που έδωσαν οι Ομάδες διατέθηκαν στο 1ο Δημοτικό Σχολείο της πόλης ως ευχαριστία για την εξυπηρέτηση που υπήρχε για τις ανάγκες του παιχνιδιού. ΠΟΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ!! Ο επόμενος γρίφος που έπαιρναν τα παιδιά είχε επάνω το λέξη “εΡΜΗΣ” ενώ τους έλεγε ότι “Πώς θα μάθεις γράμματα έτσι που ρθες… λειψή;» ρώτησε η δασκάλα το κομμάτι της θυγατέρας του σύμπαντος που βρέθηκε στην αυλή του ελληνικού σχολείου. Δεν ήξερε τι να κάνει και σταυροκοπήθηκε να βοηθήσει η πολιούχος το δράμα τας Σελήνης… Βοηθήστε την λοιπόν παιδιά! Ε! και περνώντας κάντε και το σταυρό σας”.
Οι ομάδες έπρεπε να πάνε στη Δημοτική βιβλιοθήκη και αφού έβρισκαν το σημείο επέστρεφαν στο Τούρκικο Σχολειό οπού ήταν το αρχηγείο των ΑΙter Ego και λάμβαναν τον 5ο γρίφο ο οποίος τους έλεγε ότι ‘Ή καημένη η Σελήνη αλευρωμένη βρέθηκε στη σκάφη του κυρίου, που δεν είναι φούρναρης αλλά κάτι άλλο, που δεν κατάλαβε τι. Βγάλτε την καλέ πριν γίνει …. γιουσουφάκι σοκολά !!!!” Τα παιδιά πήγαιναν στο εργαστήριο Χατζιπαράσχου όπου έβρισκαν ένα ζαχαροπλάστη. Του παρέδιδαν το γλυκό που είχαν μαζί τους από το πρωί και έπαιρναν τον επόμενο γρίφο που είχε επάνω τη λέξη “ΓαΛΑΞΙΑΣ”. Ο γρίφος του έλεγε ότι « Έχε γεια καημένε κόσμε έχε γεια γλυκιά ζωή και συ καλέ μου Ουρανέ έχε γεια παντοτινή» Η Σελήνη έχει απελπιστεί .. αφουγκράσου το θλιβερό τραγούδι της και άσε το να σε παρασύρει. Σωστά θα σε πάει!”
Έτσι οι ομάδες οδηγηθήκαν στην οδό Σουλίου οπού βρήκαν τη λέξη “ΟΥρΑΝΟΣ” και επέστρεψαν στο Τούρκικο Σχολείο. ΑΛΕΥΡΩΜΕΝΑ Οι Alter Ego παρέδιδαν εκεί στα παιδιά ένα κόκκινο μπαλόνι. Το έσπαγαν και αλευρώνονταν αφού το μπαλόνι είχε μέσα αλεύρι αλλά και τον 7ο γρίφο! Στο χαρτάκι διάβασαν ότι «Παραλίγο να Ζεματιστεί η καημενούλα και αναφώνησε τις μαγικές λέξεις για να την ακούσουν τα παιδιά της γης: Χαλί ,Αλί, Μαλλί, Αμουστακλί, Μιζανπλί!!!” Με τα αρχικά γράμματα στις μαγικές λέξεις έβγαινε το σημείο που ήταν τα ΧΑΜΑΜ στην οδό Ραδάμανθυς όπου έβρισκαν τη λέξη “Ουρανός”. Επέστρεφαν στο Τούρκικα Σχολειό και έπαιρναν το γρίφο που τους προειδοποιούσε ότι «’Ἐκλαιγε σ Ουρανός για τη Σελήνη γιατί ένα μεγάλο κομμάτι της βρισκόταν πολύ κοντά στο δροσερό πειρασμό που την καλούσε για να τον καταπιεί Αν αυτό γινόταν η Σελήνη θα έμενε για πάντα στη μικρή πολιτεία, όπως λέει μια παλιά, λαϊκή δοξασία .Κάποιος έπρεπε να τπ σταματήσει… “. Τα παιδιά έπρεπε να πάνε στην Κρήνη ΡΙΜΟΝΤΙ όπου έβρισκαν τη λέξη “ΠΟΥΛΙα”. Έτσι έφταναν στον 9ο προτελευταία γρίφο οποίος ήταν πολυσύνθετος, έξυπνος και με άφθονη δόση χιούμορ. Ο γρίφος τους έλεγε λοιπόν: ΧΙΚ!! Ευτυχώς που δεν έπεσα ολόκληρη εδώ… ΧΙΚ!! Τι φιλόξενοι άνθρωποι… τι χαρούμενοι… και τι ωραίο ποτό…. ΧΙΚ Χρειάζομαι επειγόντως ύπνο! Χάνι της Γραβιάς: Εδώ στο Ρέθυμνο, •ΑΧ. Έχω. παραισθήσεις απ’ το πολύ ποτό! Τι θα κάνω τώρα; Αν ήξερα τουλάχιστον να διαβάζω καλά! Οδός… Οδός.. Α ! Δύσκολο όνομα, δεν μπορώ να το διαβάσω… Πάντως ράσα φοράει!!!!!” Το σημείο όταν στην οδό Ηγουμένου Μελχισεδέκ όπου υπήρχε παλιά το ξενοδοχείο “Χάνι της Γραβιάς” και Βέβαια τα καπιλιά. Εκεί έβρισκαν την τελευταία λέξη που ήταν η “ΆρΚΤΟΣ”. Όσες ομάδες είχαν συμπληρώσει τις εννέα λέξεις έπαιρναν στα χέρια τους τον γρίφο του θησαυρού! ΕΝΑΣ ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ Ο γρίφος του θησαυρού έλεγε ότι: “Το πιο φιλήσυχο κομμάτι της Σελήνης ήταν εκεί. Λαχτάρισε να δει τον κόσμο από ψηλά. Τώρα που ένιωθε πώς το ταξίδι στη Γη τέλειωνε ήθελε να φωνάξει στα παιδιά να παλέψουν για την ΕΙΡΗΝΗ να την ονειρευτούν, να τη ζήσουν να την κυνηγήσουν. Η ΕΙΡΗΝΗ… δύσκολη λέξη, πρέπει να τπ ν πιστεύεις και ίσως έτσι κάποτε να έρθει. Εμείς την πιστεύουμε και από παιδιά την τραγουδάμε. Τώρα Τραγουδήστε την κι εσείς Φωνάξτε την, Δώστε τπ ν. Α ν οι φωνές σας ενωθούν οι σας και θα το ταξιδέψουν πέρα μακριά. Ανακαλύψτε τους _________ και πείτε το σε κάποιους από αυτούς που έχουν τα μυαλά πάνω από τα κόκκινα καπέλα τους .Κα ντε σκολείο ειρήνης την κάθε σας στιγμή!!! Οι ομάδες που έπαιρναν τον τελευταίο γρίφο, έπαιρναν επίσης την σελήνη… αρτιμελή! ‘Έπρεπε να πάνε στον είσοδο του ιστορικού κτιρίου του Τούρκικου Σχολειού και να απαγγείλουν το ποίημα γιο την ειρήνη το οποίο η Οργανωτική Επιτροπή είχε ζητήσει να έχουν μαζί τους όλα τα παιδιά. Έπρεπε πρώτο να συμπληρώσουν το κενό του γρίφου με τη λέξη περιστέρια που δημιουργούσαν από τα μικρά γράμματα των εννέα λέξεων που είχαν βρει στα σημεία. Η πρώτη ομάδα μπροστά από την πόρτα του Σχολείου διάβασε το ποίημα της ειρήνης και η πύλη άνοιγε διάπλατα. Δύο ιππότες εμφανίζονταν τότε έχοντας σε ένα κλουβί τα περιστέρια της ειρήνης. Το παιδιά της νικήτριας ομάδος ελευθέρωναν τα περιστέρια στον αέρα και σ’ ένα από αυτά έδιναν την σελήνη γιο να επιστρέψει στον Ουρανό! Έτσι το παιχνίδι τελείωσε με πολλή χαρά και συγκίνηση. ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ Η ομάδα “Νεφελώματα” του 6ου Δημοτικού Σχολείου Ρεθύμνου ήταν εκείνη που έσωσε την Σελήνη και έστειλε το μήνυμα τη ει ειρήνης στη γη. Λίγο πριν τη νίκη Βρέθηκαν οι ομάδες “Αστέρια”, “Γαλαξίες”, “Πλανητοκατακτητές”, “Space Rangers “, “Αποσπερίτες”, “Εξωγήινοι Λαθρομετανάστες” και ”Διαστημάνθρωποι”. Με υγεία και στο 7ο Παιδικό Κυνήγι θησαυρού!
