20ο Κυνήγι Θησαυρού 2009 «Η Προφητεία»
Διοργάνωση: Μπουμπούνες – Νικήτρια Ομάδα: Αργόσχολοι
 |
 |
 |
Οι “Αργόσχολοι” σήκωσαν το θησαυρό και πανηγύρισαν έντονα, όμως νικητές του 20ου επετειακού Κυνηγιού του Χαμένου Θησαυρού είναι αναμφισβήτητα όλοι ανεξαιρέτως οι “κυνηγοί”, που έπαιξαν, έτρεξαν και διασκέδασαν με την ψυχή τους το παιχνίδι των “Μπουμπούνων”. Η “Προφητεία” των “Μπουμπούνων” ολοκληρώθηκε με απόλυτη επιτυχία και κατά γενική ομολογία με τις καλύτερες των εντυπώσεων, καθώς από την πλειοψηφία των συμμετεχόντων επρόκειτο για ένα από τα καλύτερα οργανωμένα κυνήγια με έξυπνους γρίφους, με πολύ τρέξιμο, στο οποίο είχαν ύπαρξη παλιοί και νέοι “κυνηγοί” και κορυφώθηκε με την …καταστροφή του μυστικού του υγρού πυρός, το οποίο δεν μάθαμε τελικά ποτέ! Μαζί με τους νικητές, έξι ακόμα ομάδες κυνηγούσαν μέχρι την τελευταία στιγμή (καθώς πήραν στα χέρια τους τον τελικό γρίφο) το όνειρο, το οποίο όμως πήρε σάρκα και οστά για την παρέα των “Αργόσχολων”, που αναδεικνύονται στους πολυνίκες του παιχνιδιού, κερδίζοντας το 4ο έπαθλο στην ιστορία τους! Ο Αντρέας Τζαγκαράκης ήταν αυτός που κατέβηκε στην “κοντραμίνα” που βρίσκεται στο θέατρο Ερωφίλη της Φορτέτζας και ανέσυρε το σεντούκι με το μυστικό!
Από πολύ κοντά, με ελάχιστη χρονική διαφορά, και δίπλα μάλιστα από το σημείο του θησαυρού, οι “Γαλάτες” δεν κατάφεραν να γευθούν το “νέκταρ” της επιτυχίας!
Οι επτά ομάδες που πήραν τον τελικό γρίφο ήταν κατά σειρά οι: Αργόσχολοι, Γαλάτες, Φευγάτοι, Πλάνητες και Ανέστιοι, Μαλαγάνες, Τζιτζικοτρίχηδες, Ανιχνευτές. Στο χορό η πρώτη γεύση με τα “Όσκαρ” των 20 χρόνων του κυνηγιού Δύο χιλιάδες μέλη ομάδων συγκεντρώθηκαν, “φορώντας τα καλά” τους, το βράδυ της Παρασκευής στο κέντρο “Μέγαρο”, όπου στρώθηκε το κόκκινο χαλί, πήραν θέση οι φωτογράφοι και η τελετή απονομής των βραβείων ξεκίνησε!
Οι διοργανωτές “Μπουμπούνες” είχαν θέσει σε διαδικτυακή ψηφοφορία μία σειρά από κατηγορίες από τις αρχές του καλοκαιριού και τελικά κατέληξαν στα βραβεία, που δόθηκαν στους καλύτερους των 19 προηγούμενων χρόνων.
Οι παρουσιαστές, καλούσαν τους βραβευθέντες στην πίστα, όπου τους απονέμονταν οι πλακέτες.
Καλύτερη ομάδα αυτή των “Αργόσχολων” , οι οποίοι ήρθαν να επιβεβαιώσουν δύο μόλις μέρες αργότερα την φετινή υπεροχή τους με τη νίκη τους στο παιχνίδι. Καλύτερο παιχνίδι όλων των χρόνων αναδείχθηκε αυτό των “Αμελέτητων” το 2008. Τα “κλου” της βραδιάς ήταν σίγουρα δύο ακόμα: η απίστευτη εμφάνιση της δημιουργικής ομάδας των Μαργαριτών “Boudalia”, τα μέλη των οποίων έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό στην πίστα του “Μεγάρου”, εκτελώντας τις χορογραφίες, που ετοίμασε ο Γιάννης Καλλέργης, κατά γράμμα. Εντυπωσίασε και η “Εφη Θώδη”, αλλά και η εκρηκτική “Καλομοίρα”.
Και φυσικά οι μικροί “Αρρωστημένοι”, οι νικητές του φετινού παιδικού κυνηγιού, οι οποίοι είχαν τη δική τους ξεχωριστή στιγμή στην βραδιά του χορού. Με το μοναδικό παιδικό τρόπο, τα παιδιά της 5ης τάξης του 15ου δημοτικού σχολείου θύμισαν σε όλους μας την πραγματική αξία των καθημερινών κεκτημένων και όλα όσα πρέπει να αναζητούμε να βελτιωθούν στην πόλη μας.
Οι ομάδες πήραν στα χέρια τους το βράδυ του χορού το πολύτιμο σεντούκι με τα στοιχεία, που θα τους οδηγούσαν στο θησαυρό το βράδυ της Κυριακής με τους Μπουμπούνες να τους βάζουν στο νόημα της “Προφητείας”.
Τα μέλη των ομάδων προσπάθησαν να πετύχουν το στόχο, περνώντας κρίκους μέσα σε πασσάλους, δοκίμασαν την ικανότητα τους ισορροπώντας σε ξυλοπόδαρα και … απέδειξαν το τι μπορούν να κάνουν γιαουρτώνοντας τους ίδιους τους τους συμπαίκτες! Με αυτά, οδηγήθηκαν στην τελική ευθεία για τη μεγάλη μέρα!
Εκεί έπαιρναν την πρόσκληση, που τους οδηγούσε στο κτήριο του Πυροβολικού.
Η πρόσκληση έλεγε:
“Την Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009 θα ανοίξει για το κοινό η έκθεση ζωγραφικής του διάσημου ζωγράφου ‘’Nick Van de Frick’’, όπου θα γίνουν τα αποκαλυπτήρια του αριστουργήματός του με τίτλο ‘’ΠΛΗΓΩΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ’’.
Από τις 8:30 και για μία ώρα, η είσοδος θα είναι μόνο για μαθητές.
Στη συνέχεια θα είναι ελεύθερη για όλους.
Αίθουσα Πυροβολικού
Άτομα 2
Είσοδος 50δρχ”. Εκεί ένας από τους διοργανωτές ντυμένος ζωγράφος περιέγραφε έναν πίνακα που περιείχε χαρακτηριστικά από τις πληγές του Φαραώ με φόντο ένα σοκάκι. Από αυτό και με τη σφραγίδα, που έμπαινε στην πρόσκλησή τους φεύγοντας, η οποία τους παρέπεμπε στο βιβλίο (…….Τα λόγια του τρελοζωγράφου μη πολυπιστεύεις, θα χρειαστεί να αλλάξεις ρότα όταν κελάϊσμα πουλιού ακούσεις .Να τ’ ακολουθήσεις ως το 2…………….),που είχαν πάρει την προηγούμενη μέρα, οι κυνηγοί πήγαιναν στην οδό Τσίχλη 2. Εκεί έβρισκαν χαραγμένο σε πλάκα: ‘’Ο Δομέστικος των Σχολών της Ανατολής είχε γίνει Αυτοκράτορας από το στρατό, μα δεν άργησε ν’ ακολουθήσει και η ευλογία της Εκκλησίας’’.
Αυτός ο γρίφος παρέπεμπε στον Νικηφόρο Φωκά, όπου στην πέτρινη ταμπέλα δίπλα στο στρατόπεδο έβρισκαν μία δεύτερη πλάκα, που έγραφε: Νίκαια 1228 – ‘’ Εις τον Άρχοντα διαμήνυσε ότι του αποστέλλω νήες τριάκοντα τρείς, όπως μου εζήτησε‘’. Ζωγραφισμένο ήταν επίσης ένα μικρό βιβλίο, όπως η σφραγίδα, που είχε μπει στην κάρτα τους. Έτσι, καταλάβαιναν ότι έπρεπε να συνδυαστεί με το κείμενο από το βιβλίο που έλεγε:
‘’ …Όταν στον τόπο του βρεθείς το φυλακτό να δείξεις και το 33 να τονίσεις! Το δρόμο το μακρύ μη φοβηθείς γιατί στον ίσκιο του πλατάνου θα ξαποστάσεις και στης πηγής το γάργαρο νερό θα ξεδιψάσεις ……’’.
Αυτό τους παρέπεμπε στο Μελισσινό και συγκεκριμένα στην οικία του που βρισκόταν στον Κάστελλο. Από εκεί οι ομάδες έβλεπαν τη φιγούρα του Μελισσινού, ο οποίος τους ρωτούσε πως έφταναν ως εκεί και τους έδινε τον επόμενο γρίφο, σε χαρτί αυτή τη φορά, ο οποίος έλεγε: ‘’Σκύμνος πτερωτός, κλαίων μελωδικώς, φροντίδος στέργει.’’
Ο γρίφος αυτός τους οδηγούσε στο παλιό βρεφοκομείο, το οποίο αυτή τη στιγμή είναι στην περιοχή του Μουσικού Σχολείου.
Εκεί έβρισκαν πλάκα, στην οποία ήταν χαραγμένο το εξής κείμενο: ‘’Εγκαταλήφθησαν μοναχές και αβοήθητες και οι 17 ,στα μέσα του Γενάρη, εν μέσω δύο εκκλησιών και δύο δογμάτων”.
Η λύση του οδηγούσε στην περιοχή του Τιμίου Σταυρού και συγκεκριμένα σε σημείο, το οποίο ήταν ανάμεσα σε δύο εκκλησίες, μία ορθόδοξη και μία καθολική, που βρισκόταν παλαιότερα ένα μοναστήρι καλογραιών. Εκεί μια καλόγρια έδενε με αλυσίδα τα χέρια του εκπροσώπου και του έδινε και μια Μπομπονιέρα, που μέσα είχε κόλλυβα, κουφέτα, χάντρες και ένα χαρτάκι, που έλεγε ‘’Ακολούθησε τα τότε γεγονότα, πες ποιος είσαι και σπάσε τα δεσμά‘.’
Οι ομάδες έπρεπε να πάνε στην πλατεία της μικρής Παναγίας (από την ιστορία του Σκάρα που βρίσκεται στο βιβλίο Βουκέφαλοι), σύμφωνα με την οποία ο Σκάρας απέδρασε κατά τη διάρκεια συνάντησης μίας κηδείας και ενός γάμου, που έγινε στη Μικρή Παναγία. Πηγαίνοντας στην εκκλησία οι ομάδες, ένας από τους Μπουμπούνες τους έλεγε συνομωτικά στο αυτί να πάνε στο Σύλλογο Μικρασιατών, όπου εκεί τους περίμεναν κάποιοι “Μπουμπούνες” και τσέκαραν το χρόνο, δίνοντας τους παράλληλα ένα χάρτινο παιχνίδι. Παίζοντας το παιχνίδι και σε συνεργασία με το τμήμα του βιβλίου, που ανέφερε ‘’Τώρα που έγινες παιδί και βρήκες την αλήθεια προχώρα με την κούπα σου ανατολικά ώσπου να ξεδιψάσεις’’, οι ομάδες πήγαιναν στην οδό Βιβυλάκη και, προχωρώντας λίγο ανατολικά, στη βρύση της πλατείας. Εκεί τους περίμενε Σαμαρείτης, ο οποίος, αφού έπαιρνε την κούπα τους, τους έδινε ένα φάκελο με την παραβολή του Σαμαρείτη, η οποία είχε δύο αλλαγές. Εντοπίζοντάς τις οι ομάδες, έπρεπε να πάνε στον “Οντά του Σαμαρείτη”, που βρίσκεται στα Μικρά Ανώγεια σε υψόμετρο 240 μέτρων.
Στο συγκεκριμένο σημείο, ο εκπρόσωπος, αφού εξηγούσε πως ήρθε ως εκεί, προχωρούσε προς την παιδική χαρά, όπου δύο ληστές τον “χτυπούσαν” και ο καλός Σαμαρείτης βάζοντάς του ένα τσιρότο μέσα στο οποίο υπήρχε ο επόμενος γρίφος και δένοντάς του το κεφάλι, τον έστελνε στον επόμενο γρίφο.
Το κείμενο στο τσιορότο παρέπεμπε στο Αλμπάν Μετόχι, μιας και περιέγραφε τη δολοφονία του για κτηματικές διαφορές. Εκεί, τους κυνηγούς περίμενε ο ίδιος ο Αλμπάνης, ο οποίος αφού τους έλεγε στο αυτί τη φράση “Το πεπόνι παγώνει, το παγώνι δεν πεπόνει”, έδιωχνε τις ομάδες. Οι ομάδες από τη φράση έπρεπε να πάνε εκεί όπου υπήρχαν τα παγώνια, κοντά στο καφενείο του Κομφούκιου, και να βρουν μία μεταλική ταμπέλα,όπως αυτές που χρησιμοποιήθηκαν στα πρώτα κυνήγια, η οποία έγραφε “TEAM FM …όπως παλιά” και να πάνε στον Team FM, στα πρώτα στούντιο στον Τίμιο Σταυρό. Εκεί τους περίμενε σαξοφωνίστας, που τους έδινε παίζοντας μουσική μία παρτιτούρα. Οι ομάδες, διαβάζοντας τον τίτλο “Τα τέταρτα της προσμονής”, έπρεπε να ανακαλύψουν ότι κάτω από κάθε τέταρτο, υπήρχε μέρος του στίχου, που θα τους έδινε την λύση του γρίφου, που ήταν “Αντεστραμμένοι άγγελοι”, που τους έστελνε στον Άγιο Γεώργιο στα Καστελλάκια, λόγω του θυρώματος που υπάρχει στην εκκλησία.
Εκεί, Μπουμπούνας τους έδινε τον επόμενο γρίφο, που έλεγε: “Όχι σε αυτή του Δεκεμβρίου στην Βορινή του Ιουλίου’’. Αυτό τους έστελνε σε άλλη εκκλησία, στην Αγία Άννα στα Τρία Μοναστήρια, όπου έπαιρναν μία τράπουλα με οδηγίες από μισοτελειωμένο παιχνίδι πρέφας, η οποία ανέφερε τους τόπους μετακόμισης του δημαρχείου Ρεθύμνου.
Εκεί έρχονταν για πρώτη φορά στο δημαρχείο, από όπου έπαιρναν ένα χαρτί ταρώ, που έγραφε “ΕΡΩΤΑΣ”. Μαζί με την υποσημείωση, η οποία ήταν “αναγνωρίσετε, διαχωρίσετε, απαγγείλατε”, οι ομάδες έπρεπε να πάνε στην οδό Οδυσσέα Ελύτη.
Εκεί, Μπουμπούνας τους έδινε τον επόμενο γρίφο, ο οποίος ήταν μία φωτογραφία με ένα μάτι με πολύχρωμη ίριδα και ένα κείμενο, το οποίο τους παρέπεμπε στην εκκλησία του Αγίου Ευτυχίου στο Χρωμοναστήρι, η οποία είναι γνωστή για τις τοιχογραφίες με τα μεγάλα μάτια. Από εκεί έπαιρναν ένα CD και ακολουθώντας τις οδηγίες του, έλυναν μία ακροστιχίδα, που έβγαζε τη λέξη “ΑΦΟΒΟΣ”, που ήταν ποδοσφαιρική ομάδα του Ατσιποπούλου.
Πήγαιναν στο γήπεδο Ατσιποπούλου, όπου ένας από τους διοργανωτές τους έλεγε το σύνθημα “Ανδρόνικος ο άφοβος”, το οποίο λέγοντας το στους διοργανωτές στη Φιλαρμονική, έπαιρναν το γρίφο του θησαυρού. Αυτόν τον προτελευταίο γρίφο, αξίζει να αναφέρουμε ότι τον πήραν 43 συνολικά ομάδες. https://www.youtube.com/watch?v=3Pi2jKwJiec Η κατασκευή που έπαιρναν ήταν μία ξύλινη πυραμίδα, την οποία έπρεπε να συναρμολογήσουν με ένα μυστικό φως, που έπρεπε να ενεργοποιήσουν πάνω στην πλάκα, που περιείχε επίσης το κουτί, ακολουθώντας πρώτα τις οδηγίες του κειμένου της πλάκας που έλεγε “να τολμήσουν να δουν κάτω από την επιφάνεια…” και να σκίσουν τη βελούδινη επιφάνειά της, αποκαλύπτοντας μία οπή, στην οποία έπρεπε να μπει το κορτάλι, που κουβαλούσαν μαζί τους όλη μέρα με την εικόνα της Παναγιάς και βάζοντάς το πάνω από το χάρτη αναμμένο, τους έδειχνε το τέταρτο σημείο, μια και τα τρία πρώτα τους είχαν δοθεί κατά τη διάρκεια σε αυτοκόλλητα, που είχαν κολλήσει στον χάρτη, που βρισκόταν κάτω από το σεντούκι, που πήραν το βράδυ του χορού. Στην πλάκα υπήρχε επίσης και κωδικοποιημένο κείμενο, που περιείχε τη λέξη που έπρεπε να πουν για να ανοίξουν την πόρτα της Φορτέτζας, καθώς και μία περιγραφή του σημείου, που βρισκόταν ο θησαυρός. Ο κώδικας για να μπορέσουν να διαβάσουν το κείμενο ήταν γραμμένος στο κεφάλι του απόγονου του τρίτου αδελφού της ιστορίας (του Νίκου Καψαλάκη), το οποίο είχε αποκαλυφθεί στο χορό, τη στιγμή του ξυρίσματος του κεφαλιού του. Στη Φορτέτζα πήγαν σχεδόν μαζί οι “Αργόσχολοι” με τους “Γαλάτες”. Πρώτος ο Ανδρέας Τζαγκαράκης από τους Αργόσχολους χτύπησε την πόρτα, είπε το σύνθημα “Ύδωρ” και άνοιξε η πύλη του φρουρίου. Στη συνέχεια, κατευθύνθηκε στην κοντραμίνα, στην οποία κατέβηκε και βρήκε το μυστικό θησαυρό, το σεντούκι, που είχαν κρύψει τα τρία αδέρφια, ο παπα-Μανώλης, ο Γιάνναρος και ο Κωστής.
